ناودانی چیست و انواع آن

از جمله پروفیل‌های بازی که کاربرد فراوانی در ساخت پایه و قاب‌های سازه‌ها دارند ناودانی است. در این مطلب به شما خواهیم گفت ناودانی چیست و انواع ناودانی را نیز مطرح خواهیم نمود. ناودانی صنعتی و ساختمانی یک پروفیل است که از نظر شکل هندسی شبیه U انگلیسی است. سطح مقطع ناودانی از یک جان به صورت افقی و دو بال به صورت عمودی تشکیل شده است. در این مقاله به بررسی انواع ناودانی، استانداردها و کاربردهای این پروفیل خواهیم پرداخت.

 

ناودانی چیست؟

ناودانی جنس‌های مختلفی دارد که از جمله می‌توان به نوع گالوانیزه، آلومینیوم و استنلس استیل اشاره کرد، البته در تولید این مقطع صنعتی و ساختمانی علاوه بر فولادهای کربنی و پوشش‌دار گالوانیزه از کامپوزیت‌های پلیمری، آلومینیوم، فولادهای ضدزنگ نیز می‌توان استفاده کرد. توجه داشته باشید که قیمت ناودانی در جنس‌های مختلف متفاوت است. نوع آلومینیوم از نظر وزنی معمولا سبک‌تر است و قابلیت شکل‌پذیری استحکام تقریبا بالایی دارد. بیشترین کاربرد آن معمولا در ساخت چارچوب‌های در و پنجره، شاسی تریلرها و اسکلت سازه‌ها است و آلیا‌ژهای به کار رفته در آن معمولا در مجموعه سری ۶۰۰۰ قرار دارد. ابعاد استاندارد نوع استیل ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۴ و ۱۶ و ارتفاع‌های ۳۰ تا ۴۰ میلی‌متر تولید می‌شوند.
علاوه بر این ناودانی از نظر شکل ظاهر در دو نوع ساده و مشبک قرار دارد، در ادامه به اختصار هر یک از آن‌ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

انواع ناودانی

ناودانی بر اساس شکل ظاهری مثل ساده یا مشبک بودن بدنه، وزن، شکل سطح مقطع، کاربرد و نحوه تولید انواع مختلفی دارد که در ادامه به تفکیک توضیح داده خواهد شد.

تقسیم‌بندی ناودانی بر اساس شکل ظاهری:

انواع ناودانی همانطور که اشاره شد، این محصول از نظر ظاهر در دو نوع ساده و مشبک ارائه می‌شود. نوع ساده که اغلب در ساخت پل‌های باربر مورد استفاده قرار می‌گیرد، در سایزهای ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۴ و ۱۶ موجود است و در ارتفاع‌های متنوعی تولید می‌شود که معمولا بین ۳۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر متغییر است. این نوع دو نوع صنعتی و ساختمانی دارد.
این در حالی است که نوع مشبک معمولا در تولید قفسه‌های فولادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تصویر زیر تفاوت این دو نوع ناودانی را نشان می‌دهد.

نبشی چیست؟

نبشی چیست؟

نبشی یک پروفیل ساختمانی، صنعتی در انواع و با جنس های مختلف است، پروفیل به معنای یک قطعه ثابت در اندازه های مشخص می باشد. نبشی یک قطعه ی ثابت است که سبب اتصال دو سطح مختلف به همدیگر می شود. نبشی ها کاربردهای نسبتا گسترده ای در ساختمان سازی و سایر صنایع دارند. مهمترین مشخصه این مقاطع لبه های آن است. اغلب نبشی ها دارای دو ضلع با اندازه مساوی و با زاویه ۹۰ درجه می باشند. شکل نبشی را می‌توان به صورت یک L سه بعدی نیز بیان کرد، وزن نبشی بستگی به اندازه و ضخامت نبشی دارد که تمام این موارد در قیمت نبشی نقش تاثیرگذاری دارد.

هنگام خرید نبشی لازم است به خصوصیات فنی و جنس این مقطع دقت نمایید تا نبشی مناسب با پروژه خود را انتخاب نمایید. وقتی می گوییم نبشی با بال های هم اندازه یعنی دو ضلع نبشی دارای اندازه یکسان و با ضخامت معین است. به طور مثال نبشی 5*40*40 بدین معناست که نبشی دارای دو بال یا ضلع 40سانتی متری و با ضخامت ۳۵ میلی متر می باشد. نبشی با دو ضلع نامساوی مانند 6*40*50 به معنای یک ضلع 40 سانتی متر و یک ضلع 50 سانتی متری و ضخامت 6حدود میلیمتر می باشد.

کاربردهای نبشی چیست؟

نبشی نقش مهمی در اتصالات سازه های فلزی دارد و به صورت شاخه و لقمه در پروژه های مختلف استفاده می شود. در پل ها برای اتصال به ستون از نبشی استفاده میشود، در ساخت ستون و خرپا هم از نبشی استفاده می شود. در آسانسورها و در سقف های کرومیت و درون بتن های پوششی هم از نبشی استفاده می شود. از نبشی برای انواع اتصال ساده از جمله اتصال نبشی جان، اتصال با نبشی تقویت نشده نشیمنی و تقویت شده، اتصال نیم صلب (نیم گیردار)، اتصال صلب( اتصال گیردار) و… استفاده می شود.

انواع نبشی و مشخصات فنی نبشی چیست؟

انواع نبشی عبارتند از نبشی از جنس آهن، نبشی با اضلاع مساوی، نبشی با اضلاع نامساوی، نبشی پرسی با جنس ورق و نبشی فابریک از جنس شمش، نبشی اسپیرال. انواع مختلف نبشی ها قیمت های متفاوتی نیز دارند و در برخی محاسبات هر چقدر طول نبشی بیشتر باشد وزن نبشی و قیمت خرید و قیمت فروش نبشی نیز بیشتر می شود.

تیرآهن چیست و انواع آن

تیرآهن، پروفیلی است که وظیفه اصلی آن تحمل تنش‌های حاصل از نیروی برشی و لنگر خمشی است و عمده استفاده آن در صنعت ساختمان‌سازی است. در فرآیند تولید این محصول از نورد گرم استفاده می‌کنند و تنها برخی مراحل متفاوت در تولید معمولی و هاش آن وجود دارد.
این محصول فولادی که کاربرد زیادی در ساختمان‌ها دارد بر اساس نسبت بال و عرض‌ها در گروه‌های متنوعی قرار می‌گیرد، در این مطلب قصد داریم ابتدا به معرفی مختصری از این محصول پرداخته سپس انواع آن را بررسی کنیم.

تیرآهن را بیشتر بشناسید
تیرآهن یک پروفیل شناخته شده با سطح مقطعی به شکل I و H است که از آلیاژهای مختلف فولادی ساخته شده؛ از این محصول به طور گسترده در ساخت ساختمان استفاده می‌شود؛ به طوری که ساختمان‌های اسکلت فلزی بدون این پروفیل وجود خارجی نخواهند داشت. وظیفه اصلی این نوع از پروفیل در سازه‌ها، تحمل و انتقال بار وارده بر ساختمان است، همچنین از آن در طراحی ستون، خرپا و تیرها به عنوان بهترین گزینه استفاده می‌کنند. این پروفیل از دو بخش بال و جان تشکیل شده است، بخش اصلی و میانی تیرآهن را جان و به لبه‌ها و کناره‌های آن بال می‌گویند. حجم بالا استفاده از این محصول باعث شده، قیمت تیرآهن یکی از عوامل تعیین‌کننده در قیمت تمام شده ساختمان باشد.

مزایای استفاده از تیرآهن

بعد از اتمام سازه امکان توسعه وجود دارد.
اتصال چندین قطعه به یکدیگر را امکان‌پذیر می‌کند.
قطعاتی می‌باشند که به صورت پیش‌ساخته در کارخانه‌ها هستند.
اجرا و نصب آن سرعت بالایی دارد.
در ارتفاع‌های زیاد کاربرد فراوانی دارند.

انواع تیرآهن و استاندارد آن:

تیرآهن IPE : استاندارداروپا و آلمان – ارتفاع ۸۰-۶۰۰ میلیمتر
تیرآهن INP: استاندارد چین و روسیه – ارتفاع ۸۰ تا ۶۰۰ میلیمتر
تیرآهن IPB : تیراهن بال پهن – ارتفاع ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیمتر

پروفیل چیست ؟ کاربرد و انواع پروفیل

پروفیل چیست ؟ کاربرد و انواع پروفیل

تاریخچه تولید پروفیل

مقاطع توخالی به علت خواص فوق العاده ای که دارند, از زمان های قدیم مورد شناخت بوده اند. برای مثال پل قوسی که در اسکاتلند ساخته شد (در سال 1890 با طول 521 متر) , این پل به علت این که آن زمان شیوه و روش دیگری برای تولید مقاطع HSS در دسترس نبود, با استفاده از ورق های رول مانند که به هم پرچ شده بودند ساخته شده است.
در همان قرن اولین تولید کارخانه ای مقاطع توخالی که به صورت دایره ای بود توسط برادران مانسمن (Mannesmann) پیشرفت داده شد که رول های ورق را به صورت اوریب سوراخ کرده و امکان ساخت مقاطع را ممکن ساخت .
این پروسه تکامل و پیشرفت داده شد توسط پیگر (pilger). چند سال بعد ساخت مقاطع توخالی با ضخامت کمتر و بدون درز جوش انجام گرفت. در اوایل قرن قبل, یک مرد انگلیسی به اسم whitehouse جوش مقاطع توخالی را پیشرفت داد. اگر چه تولید مقاطع توخالی دایره ای بیشتر مورد استفاده قرار گرفت, بعد از پیشرفتی که در جوش یکپارچه این مقاطع توسط یک مرد آمریکایی به نام فرتز (Fretz) اختراع شد.
بعد از جنگ جهانی دوم صنعت جوشکاری جهش و پیشرفت چشمگیری کرد. ورق تولید کننده ی این مقاطع به آسانی و بدون درز جوش به هم جوش خورد تا مقطع تو خالی ساخته شود.
برش نهایی مورد نیاز مقاطع توخالی دایره ای و مستطیلی به طور قابل ملاحظه ای توسعه یافت توسط دستگاهی که مولر (Müller) اختراع کرد .
یکی از راه های حل کردن مشکل اتصال این مقاطع استفاده از بست پیش ساخته است که در سال 1937 توسط Mengeringhausen ساخته شد. این بست ساخت سازه های فضایی بزرگ را امکان پذیر کرد .
در سال 1952 مقاطع توخالی مستطیلی توسط دو فرد Stewart , Lloyds ساخته و توسعه داده شد. این نوع مقاطع همانند مقاطع دایره ای تولید و بریده می شود و فقط در انتها با رول های مختلف شکل گیری می شود.
در دهه 50 تمامی مشکلات تولید,جوش و قطع این مقاطع حل شد و تنها مشکل باقی مانده, اتصالات بدون استیفنر این نوع مقاطع بودند.

اولین طراحی های مقدماتی برای اتصالات خرپایی مقاطع توخالی دایره ای توسط Jamm در سال 1955 صورت گرفت و تا به امروز در حال تحقیق و گسترش می باشد.
تحقیقات صورت گرفته برای طراحی مقاطع توخالی مستطیلی از سال 1960 در اروپا با استفاده از بسیاری از آزمایش ها, تئوری ها و اختراع ها انجام گرفت که اکثراً اسپانسر آنCIDET می باشد. علاوه بر این در 25 سال گذشته, تحقیقات زیادی در رفتار خستگی و جنبه های دیگر مانند پر کردن آن ها با بتن, مقاومت در مقابل آتش سوزی, بار باد و مقاومت در مقابل خوردگی انجام شد.